ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

του Νίκου Κουτρέτση*

Προέρχομαι από την Αριστερά και δεν αποποιούμαι το παρελθόν μου. Καταλαβαίνω ακόμα όσους είναι δεμένοι μ’ αυτήν. Το μεγαλύτερο πείραμα της ιστορίας. Μια συνέχεια της κραυγής Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα της Γαλλικής Επανάστασης. Μια συνέχεια και του χριστιανικού  λόγου αν θέλετε. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται.  Συνεπήρε και κινητοποίησε εκατομμύρια σ’ όλον τον κόσμο. Εμπρός της γης οι κολασμένοι.  Δεν έχουμε να χάσουμε παρά τις αλυσίδες μας, έχουμε να κερδίσουμε έναν κόσμο ολόκληρο.
Και πού το έχασε παγκοσμίως το παιχνίδι ; Εκεί που το χάνουν όλες οι αποκαλυπτικές ιδεολογίες : στην καθημερινή πραγματικότητα. Προσπάθησε να επιβάλλει μια τεχνητή ισότητα, ενώ αυτό που κινεί τα πράγματα είναι οι διαφορές και οι προσδοκίες. Ευαγγελίστηκε τα ήρεμα νερά,  αλλά μες απ’ τα τέλματα  ξεφύτρωσαν βδέλλες και πετάχτηκαν λερναίες ύδρες.  Ιστορική αναγκαιότητα, όπως θα ‘λεγαν και οι μαρξιστές. 
Έτσι, δεν σου επιτρέπεται να αυτοαποκαλείσαι αριστερός έχοντας στο μυαλό σου μόνο τον Παπαγιαννάκη και τον Κύρκο, και πιστεύοντας ότι δεν αφορούν την αριστερά κι εσένα το Μπούλκες, ο Στάλιν  και ο Κιμ. Ακριβώς όπως δεν σου επιτρέπεται να αυτοαποκαλείσαι δεξιός  έχοντας στο μυαλό σου μόνον τον Ράλλη και τον Χατζηδάκη, ενώ ξεχνάς την χούντα, την Χρυσή Αυγή και τον Χίτλερ.  Λυπάμαι, αλλά όλα αυτά πάνε πακέτο, είναι συνδεδεμένα με την ιστορία και την έννοια της αριστεράς, όπως και αντίστοιχα της δεξιάς.  Κι αν οι λαοί δεν επιτρέπεται να ξεχνούν τι σημαίνει δεξιά, με ποια λογική τους ζητάς να ξεχάσουν τι σημαίνει αριστερά;
 Κι όμως, παρότι  (αλλά και επειδή) τα οράματά της αριστεράς αποδείχτηκαν εφιάλτες και οι υποσχέσεις της φρούδες, πολλοί ντρέπονται να απογαλακτιστούν από (αλλά και να ταυτιστούν  με) αυτήν, καταλήγοντας έτσι να διαλέξουν  πιο ανώδυνους και σικ αυτοχαρακτηρισμούς: σοσιαλιστές, κεντροαριστεροί. Μπροστά κι αριστερά. Εγώ δε νοιώθω πια την ανάγκη για κάτι τέτοιο.
Πιστεύω στην ελευθερία και στην δημιουργικότητα του ατόμου. Πιστεύω στην ανάγκη αξιοκρατίας και νομιμότητας. Δεν πιστεύω στην ασυδοσία ούτε του κράτους, ούτε των ισχυρών, ούτε των βολεμένων. Πιστεύω στην ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης των αδυνάμων.  Δεν μου αρέσει ούτε η εκμετάλλευση των άλλων, ούτε το φαγοπότι εις υγείαν των κορόιδων, όποιοι κι αν είναι αυτοί που τρωγοπίνουνε.

* Ο Νίκος Κουτρέτσης εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα σαν σύμβουλος στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδιασμού, αναδιοργάνωσης και πληροφορικής.  Στέλεχος της Αριστεράς κατά τα πέτρινα χρόνια, σήμερα, μετά από μακρά περίοδο αδράνειας, δραστηριοποιείται πολιτικά σαν μέλος του Ποταμιού στο Μαρούσι.