Του Νίκου Κουτρέτση*
Αντιγράφω από το in.gr
:
«Ως...
φυσιολογική εμφάνισε περίπου ο υπουργός
Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος την εσπευσμένη
κατάθεση των πέντε τροπολογιών για τα
προαπαιτούμενα σε άσχετο νομοσχέδιο
για την κύρωση σύμβασης για την αλιεία
στην Μεσόγειο….»
Αυτά σε συζήτηση περί
της αντισυνταγματικότητας των νέων
μέτρων. Δεν πρόκειται να τα σχολιάσω
επί της ουσίας, είναι κάτι που το έχω
βαρεθεί πια. Ούτε ότι το παίζουμε κάθε
φορά πονηροί και όλο και ξεχνάμε κανένα
προαπαιτούμενο για να βγούμε μετά να
κοκορευόμαστε ότι διαπραγματευτήκαμε,
με αποτέλεσμα η αξιολόγηση να μην
κλείνει ποτέ. Μας έχουν μάθει πια οι
κουτόφραγκοι, εμείς κάνουμε ότι δεν
τους ξέρουμε. Ούτε ακόμα και την
αντισυνταγματικότητα ή μη, τόσο του
περιεχομένου όσο και της διαδικασίας.
Αλλωστε είναι γνωστό πως έχουμε ένα
σύνταγμα που ο καθένας όχι μόνον το
ερμηνεύει, αλλά και το χρησιμοποιεί
όπως τον βολεύει.
Όμως το «Κάνουμε και
κακούς νόμους, όπως κάνατε κι εσείς» ,
που είπε ο υπουργός, με κάνει αυτόματα
να αναλογιστώ τα παρακάτω:
α) Εφόσον η ίδια η
κυβέρνηση παραδέχεται ότι κάνει κακούς
νόμους όπως και η προηγούμενη, με ασφάλεια
συνάγεται ότι κάνει χειρότερους.
β) Εαν ήταν να κάνει το
ίδιο (έστω) κακούς νόμους, τότε προς τι
καλλιέργησε τον εθνικό διχασμό και
έβαλε την χώρα σε τέτοια περιπέτεια ;
Για να πάψει πια να μας υποβάλλει τους
νόμους η τρόικα και να μας τους υποβάλλουν
οι θεσμοί ;
γ) Ποιος
πληρώνει τελικά τα σπασμένα αυτής της
ωραίας περιπέτειας ; Η κυβέρνηση ; Τα
πρωτο-δευτερο-τριτοκλασσάτα στελέχη
της ; Μήπως ίσως οι βουλευτές της; Δε
νομίζω. Αν το πλήρωνε κανείς από αυτούς
όπως το πληρώνει όλος ο κόσμος, δεν θα
ήταν και τόσο σφιχταγκαλιασμένοι με
την εξουσία.
*Ο Νίκος Κουτρέτσης
είναι μέλος του Ποταμιού στο Μαρούσι