Έπεσα πάνω στο
τραπεζάκι ,που έπινε το απογευματινό του τσάι..
-Με συγχωρείτε ....δεν σας πρόσεξα...αντέτεινα με ολίγον ντροπαλόν ύφος...
Αγαπητή μου.... καλλιεργημένοι είναι οι άνθρωποι που σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι' αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί.
Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι.
(Φιλαρέτη
Βυζαντίου - Καθηγήτρια Μεσαιωνικής Φιλολογίας & Βυζαντινής Ιστορίας.)
-Με συγχωρείτε ....δεν σας πρόσεξα...αντέτεινα με ολίγον ντροπαλόν ύφος...
-Κυρία μου...είναι
δυνατόν να περνούμε κι εγώ και το τραπεζάκι μου..τόσον απαρατήρητοι;...άκουσα
τη συρτή φωνή του...και είδα δυο σπινθηροβόλα μάτια να με κοιτάζουν -μάλλον
εξονυχιστικά- κάτω από τα στρογγυλά ματογυάλια του...
-Μα...δεν σας είδα
...στ' αλήθεια,...του ξαναείπα ,παίρνοντας θάρρος από την ήπια έως χαμογελαστή
πιά έκφραση που είχε πάρει το πρόσωπό του...
-Δεν
πειράζει...τώρα που σας προσέχω καλύτερα ,βλέπω ότι είστε από αλλού...από
πολύ...αλλού...αλλά.. επιτρέψτε μου να σας συστηθώ..: Τσέχωφ ... Αντόν
Πάβλοβιτς Τσέχωφ!
Τώρα τα είχα χάσει
εντελώς....δεν πίστευα ούτε στα μάτια μου ...ούτε στα αυτιά μου....τέτοια
ανέλπιστη συνάντηση ...ούτε στα πιό τρελά μου όνειρα....
Ξεπερνώντας την
ελαφριά ταραχή από την έκπληξή μου...του είπα με φανερό τον ενθουσιασμό μου...
-Καλησπέρα σας
,κύριε Τσέχωφ......πόσο χαίρομαι που είχα
την τύχη να
σκοντάψω πάνω σε έναν τόσο καλλιεργημένο άνθρωπο όπως εσείς....
-Με θεωρείτε
καλλιεργημένο; ψιθύρισε σχεδόν...
-Δεν είστε; του
απάντησα εντελώς χαμογελαστά και ίσως αδιόρατα περιπαικτικά...
- Επιτρέψτε μου να
σας δώσω την εικόνα ,το προφίλ, αν θέλετε ,των κατ' εμέ,
καλλιεργημένων ανθρώπων ...και μετα ...πείτε μου ...
-Είμαι όλη
αυτιά...του δήλωσα με όλη μου την ειλικρίνεια....
κι εκείνος άρχισε
να εξηγεί.....
Αγαπητή μου.... καλλιεργημένοι είναι οι άνθρωποι που σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι' αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί.
Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι.
Είναι ντόμπροι και
φοβούνται το ψέμα σαν τη φωτιά. Δεν λένε ψέματα ακόμα και για τιποτένια
πράγματα. Το ψέμα προσβάλλει εκείνους που το ακούνε και ταπεινώνει στα μάτια
τους εκείνους που το λένε.
Δεν είναι φλύαροι
και δεν αναγκάζουν τον άλλο να ακούει τις εκμυστηρεύσεις τους όταν δεν τους
ρωτάει. Δεν ταπεινώνονται για να κεντήσουν τη συμπόνια του διπλανού. Δεν
παίζουν με τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής των άλλων για να κερδίζουν σαν
αντάλλαγμα αναστεναγμούς και χάδια.
Δεν λένε
"εμένα κανείς δεν με καταλαβαίνει", ούτε "πουλήθηκα για πέντε
δεκάρες", γιατί αυτά δείχνουν πως αποζητάν τις φτηνές εντυπώσεις. Είναι
πρόστυχα τερτίπια, ξεθωριασμένα, ψεύτικα. Δεν είναι ματαιόδοξοι. Δεν τους
απασχολούν τέτοια ψεύτικα διαμάντια όπως οι γνωριμίες με εξοχότητες.
Όταν κάνουν
δουλειά που δεν αξίζει ένα καπίκι, δεν γυρίζουν με χαρτοφύλακα των εκατό
ρουβλιών και δεν καμαρώνουν πως τάχα τους άφησαν να μπουν εκεί που δεν
επιτρέπουν στους άλλους.
Αν έχουν ταλέντο,
το σέβονται. Θυσιάζουν γι' αυτό την ησυχία τους, τις γυναίκες, το κρασί, την
κοσμική ματαιότητα. Είναι περήφανοι για την αξία τους και έχουν συνείδηση της
αποστολής τους. Αηδιάζουν από την ασχήμια και καλλιεργούν μέσα τους την
ομορφιά.
Δαμάζουν όσα
μπορούν και εξευγενίζουν το ερωτικό ένστικτο. Δεν κατεβάζουν βότκα όπου
βρεθούν. Πίνουν μονάχα όταν είναι ελεύθεροι και τους δίνεται ευκαιρία. Γιατί
τους χρειάζεται "γερό μυαλό σε γερό κορμί....
Είχα απομείνει να τον κοιτάζω...εκστασιασμένη....εντυπωσιασμένη ... σιωπηλή.....δεν
μπορούσα να αρθρώσω λέξη...μόνον τον κοιτούσα...-
-Λοιπόν...σας
αφήνω να συλλογιστείτε, αν ανήκω στους καλλιεργημένους ...είπε
χαμογελώντας...πίνοντας το τσάι σας με την ησυχία σας...εμενα ,θα μου
επιτρέψετε να επιστρέψω στους ασθενείς μου....χάρηκα για τη γνωριμία μας....
Του αντιπρόσφερα
το πιο ζεστό μου χαμόγελο!!!
-Καληνύχτα σας ,υπέροχε κύριε Τσέχωφ.........